من کجا بیش‌تر از حق خودم خواسته‌ام؟
مرگ حق است به من حق مرا برگردان!                     فاضل نظری اقلیت

زين پيش دلاورا کسي چون تو شگفت
حيثيت مرگ را به بازي نگرفت                     سيدحسن حسيني

اي پريشاني آرام!کجايي اي مرگ
در پريخانه ي ما حوصله ي غوغا نيست                     فاضل نظري اقليت

گفتم که: چرا دشمنت افکند به مرگ؟
گفتا که: چو دوست بود خرسند به مرگ

گفتم که: وصيتي نداري؟ خنديد
يعني که همين بس است: لبخند به مرگ                     قيصر امين‌پور

بيچاره به ما که زندگي را مرديم
خوشبخت شما که مرگ را زيسته‌ايد                     بيژن ارژن

هميشه با نفس تازه راه بايد رفت
و فوت بايد کرد
 که پاک پاک شود صورت طلايي مرگ                     سهراب سپهري مسافر

مرگ ترس ندارد
ترس مرگ دارد.                     علی لاری زاده

گفتيد: «زندگي کن و خوش باش و دم نزن!»
اين حرف ها براي من از مرگ بدتر است                    سيد مهدي موسوي

ادامه دارد...

عشق یعنی این که از اندوه مردم نگذری
زندگی یعنی که از شور و ترنّم نگذری                    علی رضا قزوه

زندگی خالی نیست
مهربانی هست سیب هست ایمان هست
آری تا شقایق هست زندگی باید كرد                    سهراب سپهری

سکه ی زندگی دو رو دارد
گاه غمگین و گاه غمگینی                    فاضل نظری

مرداب زندگی همه را غرق می كند
ای عشق همّتی كن و دست مرا بگیر                    فاضل نظری

من سال‌های سال مُردم
تا اینكه یك دم زندگی كردم
تو می‌توانی
یك ذره
یك مثقال
مثل من بمیری؟                    قیصر امین پور

زندگی این روزها این است : تزویج دو ضد
کافر زاهد صفت با شاعر عاشق مزاج                    علی رضا قزوه

زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست
کاش قدری پیش از این یا بعد از آن می زیستم                    فاضل نظری

مردم شکسته  مشق نوشتند و پاشدند
سرمشق من هنوز الفبای زندگی است                    میثم امانی

زندگی تصویر بود، ای عمر، برگردان به من
سنگ‌هایی را که در مرداب و ماه انداختم                    فاضل نظری

گفتید: «زندگی کن و خوش باش و دم نزن!»
این حرف ها برای من از مرگ بدتر است                    سید مهدی موسوی

زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای
از توقف ها ورفتن های یکسان پرشده است                    فاضل نظری

صحبت  سر حقوق و مزایاست بیشتر
صحبت نه در حقیقت معنای زندگی است                    میثم امانی

پ ن : معانی واژه ها را نمی شود از شنیده ها یا فرهنگ های لغت یا نوشته ها یا حتی روی کاغذ و یا...پیدا کرد بلکه آنها را در زندگی حقیقی لمس کرد اما می شود همیشه آموخت مفاهیم را...

پ ن۲: مفاهیم همواره مورد بحث بوده اند و ازدیاد هم یافته اند اما روزگار می گذرد ما نیز ادامه می دهیم مسیر خودمان را با همان شیوه قدیم در وبلاگ مشاعره را نیز ادامه می دهیم  با واژه زندگی حتی با سایر مفاهیم

زندگی سرخی سیبی است که افتاده به خاک
به نظر خوب رسیدیم ولی بد رفتیم                    فاضل نظری

زندگي يعني : يك سار پريد.
از چه دلتنگ شدي ؟
دلخوشي ها كم نيست : مثلا اين خورشيد،
كودك پس فردا،
كفتر آن هفته.                    سهراب سپهری

زندگی چیزی بود ، مثل یك بارش عید ، یك چنار پر سار .
زندگی در آن وقت ، صفی از نور و عروسك بود .
یك بغل آزادی بود .
زندگی در آن وقت ، حوض موسیقی بود .                    سهراب سپهری

زندگی رسم خوشایندی است .
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ ،
پرشی دارد اندازه ی عشق .
زندگی چیزی نیست ، كه لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود.
زندگی جذبه ی دستی است كه می چیند .
زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است .
زندگی ، بعد درخت است به چشم حشره .
زندگی تجربه ی شب پره در تاریكی است .
زندگی حس غریبی است كه یك مرغ مهاجر دارد.
زندگی سوت قطاری است كه در خواب پلی می پیچد.
زندگی دیدن یك باغچه از شیشه ی مسدود هواپیماست .                    سهراب سپهری

زندگی شستن یك بشقاب است .                    سهراب سپهری

زندگی یافتن سكه ی دهشاهی در جوی خیابان است .
زندگی « مجذور » آینه است .
زندگی گل به « توان » ابدیت ،
زندگی « ضرب » زمین د رضربان دل ما،
زندگی « هندسه ی» ساده و یكسان نفس هاست .                    سهراب سپهری

زندگی تر شدن پی درپی،
زندگی آب تنی كردن در حوضچه ی« اكنون » است .                    سهراب سپهری

زندگي چون برده داري پير در بازار عمر
داشت يوسف را به مشتي خاک عالم مي فروخت                    فاضل نظری

زندگي اين تاجر طماع ناخن خشک پير
مرگ را همچون شراب ناب کم کم مي فروخت                    فاضل نظری

زندگي شايد
يك خيابان دراز است كه هر روز زني با زنبيلي از آن مي گذرد                    فروغ فرخزاد

زندگي شايد
ريسماني است كه مردي با آن خود را از شاخه مي آويزد
زندگي شايد طفلي است كه از مدرسه برمي گردد
زندگي شايد افروختن سيگاري باشد در فاصله ي رخوتناك دو هماغوشي
يا عبور گيج رهگذري باشد
كه كلاه از سر برمي دارد
و به يك رهگذر ديگر با لبخندي بي معني مي گويد «صبح بخير»
زندگي شايد آن لحظه ي مسدودي است
كه نگاه من، در ني ني چشمان تو خود را ويران مي سازد
و در اين حسي است
كه من آن را با ادراك ماه و با دريافت ظلمت خواهم آميخت
در اتاقي كه به اندازه ي يك تنهايي است
دل من
كه به اندازه ي يك عشق است
به بهانه ها ي ساده ي خوشبختي خود مي نگرد                    فروغ فرخزاد

چشم انتظار حادثه ای ناگهان مباش
با مرگ زندگی كن و با زندگی بمیر                    فاضل نظری